Spraak
We spreken in zinnen die bestaan uit woorden, lettergrepen en letters. Elke letter heeft zijn eigen klank. Woorden bestaan uit verschillende klanken achter elkaar. Kinderen leren de klanken van hun ouders / opvoeders, door na te doen. Door het verkeerd uitspreken van een letter (of combinaties ervan) krijgen woorden een andere betekenis. We spreken van een vertraagde spraakontwikkeling wanneer een (jong) kind in zijn spraak duidelijk achterblijft bij leeftijdgenootjes. Het kind spreekt (nog) niet of opvallend minder. Hij spreekt onduidelijk of heeft moeite met de uitspraak van langere meerlettergrepige woorden. Soms is er enkel sprake van een paar klanken, die het kind nog niet kan uitspreken. Soms komt het praten niet of zeer moeizaam op gang. Het kind spreekt dan niet of verkeerd.
Wat kunnen oorzaken zijn van spraakproblemen?
Soms zijn er problemen met het gehoor, waardoor het kind de klanken niet goed hoort en daardoor ook niet goed uitspreekt. Misschien heeft uw kind langdurig op een duim of speen gezogen, waardoor de mondspieren zich onvoldoende hebben kunnen ontwikkelen en de uitspraak van de klanken moeilijk is. Er kunnen ook anatomische afwijkingen zijn, zoals een te kort tongriempje of schisis, waardoor het kind moeite heeft met de uitspraak van bepaalde klanken. Een andere oorzaak als het spreken niet of nauwelijks op gang komt, is een verbale ontwikkelingsdyspraxie. Dit is een spraakstoornis die te maken heeft met de beweging: de mond wil niet op de juiste manier bewegen. Het kind heeft problemen met het programmeren, afstemmen en controleren van de bewegingen die nodig zijn voor het spreken. Ook andere activiteiten van de mond kunnen problemen geven zoals eten, drinken, blazen en zuigen.
Wat doet de logopedist?
Allereerst vindt er intakegesprek plaats met de ouders, waarin de voorgeschiedenis en de hulpvraag wordt besproken. Door onderzoek naar de bouw, de gevoeligheid, de motoriek in en rond de mond wordt gekeken welke problemen zich voordoen. De spraakontwikkeling van uw kind wordt door middel van een observatie en/of onderzoek beoordeeld. Aan de hand van de resultaten van de observatie en het onderzoek wordt in overleg met u besloten of verdere behandeling zal plaatsvinden en met welke frequentie. Voor de behandeling zal een behandelplan worden opgesteld.
​
Bij een vertraagde spraakontwikkeling is de behandeling indirect en/of direct. Bij indirecte therapie vindt de behandeling zoveel mogelijk spelenderwijs plaats, waarbij wordt aangesloten bij de interesses van uw kind. Lidwine legt dan aan u uit hoe u zelf in de dagelijkse situaties uw kind tot spreken kunt stimuleren. Bij de directe logopedische behandeling staat de wisselwerking tussen uw kind en Lidwine centraal. Tijdens de behandeling wordt gewerkt aan verbetering van het luistergedrag en de uitspraak. Bij kinderen die nog niet of nauwelijks spreken krijgen in eerste instantie de voorwaarden om tot spreken te komen aandacht: het gebruiken van taal voor een bepaald doel, het imiteren van een ander, het oogcontact, het nemen van beurten.
Bij de behandeling maakt Lidwine gebruik van diverse methodes. Om de spraakontwikkeling van uw kind te stimuleren maakt zij onder andere gebruik van de Hodson en Päden-methode, Metaphon, het Dyspraxieprogramma en PROMPT. Daarnaast krijgt u advies hoe u de spraakontwikkeling van uw kind kunt stimuleren.
​
Als er anatomische afwijkingen zijn moet er in sommige gevallen eerst medisch of chirurgisch ingegrepen worden, voordat de logopedische behandeling kan beginnen. Naast de ernst van de problemen is het succes van de behandeling hiervan afhankelijk.